Wyjścia 7 - Polish Bible 2018(SNP)

Wyjścia 7

1Wówczas PAN powiedział do Mojżesza: Zauważ, że uczyniłem cię Bogiem dla faraona. Aaron, twój brat, będzie twoim prorokiem.

2Ty będziesz przekazywał wszystko, co Ja ci rozkażę, Aaronowi, a twój brat Aaron będzie przemawiał do faraona, aby wypuścił synów Izraela ze swojego kraju.

3Lecz Ja zatwardzę serce faraona i choć pomnożę moje znaki i cuda w ziemi egipskiej,

4faraon was nie posłucha. Wtedy położę moją rękę na Egipt i wyprowadzę moje zastępy, mój lud, synów Izraela, z ziemi egipskiej za sprawą wielkich sądów.

5I przekonają się Egipcjanie, że Ja jestem PAN, gdy uniosę moją rękę nad Egiptem i wyprowadzę synów Izraela z tego kraju.

6Mojżesz i Aaron uczynili dokładnie tak, jak PAN im rozkazał.

7W tym czasie, gdy przemawiali do faraona, Mojżesz miał osiemdziesiąt lat, a Aaron osiemdziesiąt trzy.

Laska Aarona — dowód obecności PANA

8Następnie PAN pouczył Mojżesza i Aarona:

9Gdy faraon powie do was: Wykażcie się jakimś cudem, powiesz Aaronowi: Weź swoją laskę i rzuć ją przed faraonem. Wówczas jego laska zamieni się w węża.

10Gdy Mojżesz i Aaron przyszli do faraona, uczynili tak, jak im rozkazał PAN. Aaron rzucił swoją laskę przed faraonem oraz jego sługami i ona rzeczywiście zamieniła się w węża.

11Wtedy faraon wezwał swoich mędrców i czarowników — i również oni, wróżbici Egiptu, dokonali tego samego za pomocą swoich tajemnych zaklęć.

12Każdy z nich rzucił swoją laskę i każda zamieniła się w węża! I choć laska Aarona połknęła ich laski,

13to faraon pozostał nieugięty i nie posłuchał ich — tak zresztą, jak zapowiedział PAN.

Plagi egipskie: Zamiana wody w krew

14Wtedy PAN powiedział do Mojżesza: Faraon jest wciąż nieprzejednany, odmawia wypuszczenia ludu.

15Idź zatem do faraona jutro rano, akurat wtedy, gdy będzie wychodził nad wodę. Ustaw się tak, by go spotkać nad brzegiem Nilu, a miej ze sobą swoją laskę, która przedtem zamieniła się w węża.

16Powiedz mu: PAN, Bóg Hebrajczyków, posłał mnie do ciebie ze słowami: Wypuść mój lud, aby Mi służył na pustyni, bo jak dotąd nie wydałeś na to zgody.

17Otóż tak mówi PAN: Po tym poznasz, że Ja jestem PAN, że za chwilę Ja uderzę laską wody Nilu i zamienią się one w krew.

18Wyginą przez to ryby w Nilu, a rzeka zacznie tak cuchnąć, że Egipcjanie nie będą w stanie używać jej wody do picia!

19Następnie polecił PAN Mojżeszowi: Powiedz Aaronowi: Weź swoją laskę i unieś swoją rękę nad wody Egiptu, nad jego rzeki, kanały i rozlewiska — nad wszystkie jego zbiorniki wód. Niech zamienią się w krew! Niech krew będzie wszędzie, w całej ziemi egipskiej, nawet w naczyniach drewnianych i kamiennych!

20Mojżesz i Aaron zrobili tak, jak im rozkazał PAN: Aaron podniósł laskę i na oczach faraona oraz jego sług uderzył wody Nilu. Wówczas cała woda Nilu zamieniła się w krew.

21Ryby w Nilu padły, a rzeka zaczęła tak cuchnąć, że Egipcjanie nie byli w stanie używać jej wody do picia. Cała ziemia egipska wypełniła się krwią!

22To samo jednak uczynili czarownicy egipscy za pomocą swoich tajemnych zaklęć, tak że faraon pozostał nieugięty i nie posłuchał ich — tak zresztą, jak zapowiedział PAN.

23Faraon odwrócił się i ruszył do pałacu. Również tego nie wziął sobie do serca.

24Natomiast Egipcjanie kopali wokół Nilu w poszukiwaniu wody pitnej, nie byli bowiem w stanie pić wody z rzeki.

25Po tym natomiast, jak PAN uderzył wodę Nilu, minęło siedem pełnych dni.