Księga Kaznodziei 7 - Polish Bible 2018(SNP)

Księga Kaznodziei 7Marność doczesnych zdobyczy

1Lepsze dobre imię niż dobry olejek

i lepszy dzień zgonu niż dzień

przyjścia na świat.

2Lepiej iść do domu żałoby niż

do domu biesiady —

bo tam widzi się kres wszystkich ludzi,

a żyjący powinien brać to sobie do serca.

3Lepszy jest smutek niż śmiech,

bo gdy smutek na twarzy,

serce staje się lepsze.

4Serce mądrych jest w domu żałoby,

lecz serce głupich w domu wesela.

5Lepiej słuchać nagany mądrego

niż przysłuchiwać się pieśni niemądrych,

6gdyż jak z trzaskiem cierni

płonących pod garnkiem,

tak ze śmiechem głupiego —

lecz i to jest marnością.

Marność niesprawiedliwych zwycięstw

7Owszem, ucisk ogłupia mędrca,

a łapówka gubi serce.

8Lepszy koniec sprawy

niż jej początek,

lepsza postawa cierpliwa

niż zarozumiała.

9Nie unoś się gniewem

pochopnie,

bo gniew mieszka w piersi

głupich.

Marność życia wspomnieniami z przeszłości

10Nie pytaj: Jak to jest, że dawniej

bywało lepiej niż dziś?

Nie z mądrości bowiem

wypływa to pytanie.

11Mądrość jest lepsza niż majątek,

jest korzyścią dla żyjących pod słońcem,

12gdyż pod ochroną mądrości

jest jak pod ochroną pieniędzy,

jednak korzyść z poznania jest ta:

Mądrość ożywia tych, którzy ją mają.

Marność niezgody na Boże ustalenia

13Przypatrz się działaniu Boga:

Kto może wyprostować

to, co On zakrzywił?

14W dniu powodzenia

korzystaj z możliwości,

a w dniu niedoli zauważ:

Również ten dzień, podobnie

jak tamten,

pochodzi od Boga,

aby człowiek nie dociekł

tego, co będzie po nim.

Marność drobiazgowości

15To wszystko widziałem w dniach

mojej marności:

Bywa, że sprawiedliwy ginie

w swej sprawiedliwości,

i bywa, że bezbożny żyje długo

w swej niegodziwości.

16Nie bądź zbyt sprawiedliwy

i nie rób się zbyt mądrym —

dlaczego miałbyś się gubić?

17Nie bądź zbyt grzeszny

ani nie bądź głupi:

dlaczego miałbyś przedwcześnie

umierać?

18Dobrze zrobisz, gdy trzymać się

będziesz jednego,

ale nie odsuniesz ręki

od drugiego —

owszem, kto boi się Boga,

znajdzie wyjście ze wszystkich

zawiłości.

19Mądrość umacnia mędrca bardziej

niż dziesięciu doradców

zamieszkałych w mieście.

20Gdyż nie ma na ziemi człowieka

sprawiedliwego,

który by czynił dobrze

i nie grzeszył.

21Nie bierz sobie do serca

wszystkiego, co mówią ludzie,

abyś nie usłyszał,

jak lekceważy cię sługa,

22nierzadko bowiem — o czym sam

wiesz dobrze —

i ty lekceważyłeś innych.

Marność niegodziwości

23To wszystko starałem się

mądrze wypróbować.

Postanowiłem być mądry,

lecz mądrość była mi odległa.

24Odległe jest to, co było,

i głębokie, bardzo głębokie —

któż to wszystko zrozumie?

25Nastawiłem się cały na to,

by poznawać,

by dociekać i odkrywać, co mądre

i właściwe,

i przekonać się, że bezbożność

jest głupotą,

a głupota — szaleństwem.

Marność próżności

26I oto, co odkrywam:

Bardziej gorzką niż śmierć

jest kobieta,

której serce jest

pułapką i siecią,

a ręce więzami.

Człowiek miły Bogu

zdoła się jej wyślizgnąć,

ale grzesznik wpadnie w jej

sidła.

27Zwróć uwagę na to:

Odkryłem — mówi Kaznodzieja —

badając jedno po drugim,

by dojść do rozwiązania:

28Oto, czego szukam,

jak na razie bez skutku:

Znalazłem człowieka —

jednego wśród tysiąca —

ale wśród nich wszystkich

nie znalazłem kobiety.

29I jeszcze to zauważ:

Odkryłem, że Bóg

stworzył człowieka prawym,

ale ludzie wpadli na wiele

rozwiązań.