Liczb 24 - Polish Bible 2018(SNP)

Liczb 24

1Gdy Bileam zauważył, że błogosławienie Izraelowi podoba się PANU, nie poszedł — jak poprzednio —szukać zaklęć. Skierował oczy ku pustyni.

2Tam zobaczył Izraela obozującego w porządku swoich plemion. Wtedy ogarnął go Duch Boży,

3a on tak rozpoczął swą przypowieść:

Oto oświadczenie Bileama,

syna Beora,

człowieka, który widzi wyraźnie,

4słyszy zapowiedzi Boga,

ma udział w widzeniach

Wszechmocnego,

a gdy pada, to z odsłoniętymi

oczami:

5Jak piękne są twe namioty,

Jakubie,

i twe siedziby, Izraelu!

6Rozciągnięte rzędami

jak palmy,

jak ogrody nad rzekami,

jak aloesy zasadzone przez PANA,

jak cedry nad wodami.

7Z jego wiader leje się woda,

jego ziarno ma dosyć

wilgoci,

jego król przewyższy Agaga

i jego królestwo dozna

wywyższenia.

8Bóg, jego wybawca z Egiptu,

jest mu rogami bawołu.

Pożera on narody, swoich

wrogów,

uderzeniem kruszy ich kości,

a strzałami przeszywa na wylot.

9Rozciągnął się i leży jak lew,

jak lwica — kto go zmusi

do wstania?

Błogosławieni, którzy tobie

błogosławią,

przeklinający zaś ciebie —

przeklęci!

10Wtedy Balak zawrzał gniewem na Bileama! Klasnął w dłonie i powiedział z wyrzutem: Wezwałem cię, byś przeklinał moich wrogów, a ty mi ich tylko błogosławisz — i to już trzy razy!

11Uciekaj czym prędzej, skąd przyszedłeś! Obiecałem wprawdzie, że cię szczodrze uczczę, ale PAN pozbawił cię tej czci!

12Wtedy Bileam powiedział do Balaka: Czy już twoich posłów, których do mnie przysłałeś, nie ostrzegłem:

13Choćby Balak dawał mi swój dom wypełniony srebrem i złotem, nie przestąpię polecenia PANA, sam nie zrobię nic dobrego ani złego, lecz przekażę tylko to, co oznajmi mi PAN?

14Wkrótce pójdę do mojego ludu, ale przedtem chodź, doradzę ci coś w sprawie tego, co w przyszłości ten lud uczyni twojemu ludowi.

15Po tych słowach tak rozpoczął swoją przypowieść:

Oto oświadczenie Bileama,

syna Beora,

człowieka, który widzi wyraźnie,

16który słyszy zapowiedzi Boga,

rozpoznaje zamiary Najwyższego,

ma udział w widzeniach

Wszechmocnego,

a gdy pada, to z odsłoniętymi

oczami:

17Widzę go, lecz to jeszcze

nie teraz,

oglądam go, ale jeszcze nie

z bliska.

Otóż wzejdzie gwiazda

z Jakuba,

powstanie berło z Izraela

i roztrzaska skronie Moabu

oraz ciemię wszystkich

synów Seta.

18Edom stanie się jego własnością,

Seir będzie należał do swych

wrogów,

a Izrael wystąpi w swej potędze.

19Władzę obejmie wódz z Jakuba

i wygubi ocalonych z miasta.

20Gdy Bileam zobaczył Amaleka, oznajmił:

Amalek był pierwociną narodów,

lecz jego kresem będzie zagłada.

21Zobaczył również Kenitów. Powiedział o nich:

Niedostępna jest twoja siedziba,

na skale masz swoje gniazdo,

22a jednak Kain skończy w płomieniach,

kiedy Aszur weźmie go w niewolę.

23Następnie dodał jeszcze:

Biada! Kto przeżyje

te porządki Boga?!

24Okręty przypłyną od strony Kitim,

pognębią one Aszur oraz Eber.

Lecz i jego czeka zagłada.

25Potem Bileam wstał i odszedł, powrócił w swoje strony. Balak także poszedł swoją drogą.