1Dlaczego zbuntowały się narody,
A ludy radzą daremnie?
2Powstają ziemscy królowie
I wspólnie spiskują książęta
Przeciwko PANU i Jego Pomazańcowi:
3Zerwijmy ich więzy!
Zrzućmy z siebie ich pęta!
4Pan widzi z nieba ich śmieszność,
Patrzy na nich z politowaniem!
5W końcu przemówi do nich w swoim gniewie,
A Jego uniesienie ich przerazi:
6Ja ustanowiłem własnego króla na Syjonie,
Mojej świętej górze!
7Obwieszczam ten dekret PANA,
Powiedział On do Mnie:
Ty jesteś moim Synem,
Ja Cię dziś zrodziłem.
8Proś Mnie, a dam Ci w dziedzictwo narody,
Oddam na własność ziemię po jej krańce.
9Będziesz je łamał żelaznym berłem,
Pokruszysz jak gliniane dzbany.
10Teraz więc, królowie, okażcie rozsądek,
Nie lekceważcie przestróg, wy, sędziowie ziemi:
11Służcie PANU z bojaźnią,
Cieszcie się, lecz drżyjcie!
12Złóżcie hołd Synowi, by się nie rozgniewał,
A wy, abyście przez to nie zgubili drogi!
Gdyż Jego gniew wywołać nietrudno,
Szczęście zaś sprzyja tym wszystkim,
którzy w Nim szukają schronienia.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
