Izajasza 26 - Polish Bible 2018(SNP)

Izajasza 26Miasto dla ufających PANU

1W tym dniu zaśpiewają w ziemi judzkiej tę pieśń:

Miasto mamy potężne!

Zapewnia nam On zbawienie —

mury i wał!

2Otwórzcie bramy!

Niech wejdzie naród prawy

i zawsze wierny!

3Twój cel jest wciąż taki sam:

Zapewniasz pokój,

pokój temu, kto Tobie zaufał.

4Ufajcie PANU, odtąd i na zawsze!

Gdyż PAN, JHWH, jest skałą wieczną!

5Tak, zrzuca siedzących wysoko,

gród niedostępny poniża,

poniża aż do ziemi —

rzuca go w proch!

6Tam depczą go nogi,

nogi upokorzonych

i stąpanie słabych.Pieśń spragnionego sprawiedliwości

7Ścieżkę dla sprawiedliwego masz prostą,

równy jest trakt prawego —

Ty go równasz.

8Właśnie na ścieżce Twych rozstrzygnięć

oczekujemy Ciebie, PANIE,

ku Twemu imieniu, ku wspominaniu

o Tobie, kieruje się

pragnienie duszy!

9Moja dusza pragnie Ciebie w nocy,

duch w moim wnętrzu

poszukuje Ciebie od rana,

bo gdy Twe rozstrzygnięcia dosięgają

ziemi,

mieszkańcy świata uczą się prawości.

10Potraktowany łaskawie, bezbożny

nie uczy się prawości,

w ziemi praworządnej

dopuszcza się nadużyć

i nie zważa na majestat PANA.

11 PANIE, Twa ręka już jest podniesiona —

lecz oni tego nie widzą!

Niech zobaczą! I niech się zawstydzą!

Żarliwość o lud,

tak, ogień przeznaczony dla Twych wrogów

niech ich pochłonie!

12 PANIE! Zapewnij nam pokój!

Bo też wszystkie nasze osiągnięcia

są właściwie Twoimi dziełami!

13 PANIE, Boże nasz! Poza Tobą różni

panowie nami władali,

ale wzywamy jedynie Twoje imię!

14Nie ożyją umarli,

nie powstaną już cienie zmarłych.

Ukarałeś ich i zniszczyłeś,

zatarłeś o nich wszelką pamięć.

15Lecz rozmnożyłeś naród, PANIE,

rozmnożyłeś naród, zostałeś uwielbiony,

poszerzyłeś wszystkie krańce jego ziemi.

16 PANIE! W niedoli przychodzili do Ciebie,

rozpływali się w szeptach modlitwy,

dotykało ich Twoje karcenie.

17Lecz jak z brzemienną, gdy zbliża się poród,

gdy wije się i krzyczy w swych bólach,

tak było z nami przed Twym obliczem, PANIE!

18Poczęliśmy, wiliśmy się podobnie,

lecz porodziliśmy wiatr.

Nie dokonaliśmy wybawienia ziemi

i nie padli mieszkańcy świata.

19Twoi umarli ożyją! Ciała moich zmarłych

powstaną!

Zbudźcie się, zaśpiewajcie radośnie,

spoczywający w prochu!

Tak! Rosą światła jest Twoja rosa —

i ziemia wyda cienie zmarłych.

20Pójdź, mój ludu, wejdź do swych pokojów!

Zamknij za sobą swoje drzwi

i ukryj się na małą chwilkę —

aż przeminie gniew!

21Bo oto PAN wychodzi ze swego miejsca,

by dochodzić win mieszkańców ziemi.

Wtedy ziemia odsłoni krew na niej przelaną

i już nie będzie skrywać

swych pomordowanych.