Ezechiela 32 - Polish Bible 2018(SNP)

Ezechiela 32Pieśń żałoby nad faraonem

1W dwunastym roku, w dwunastym miesiącu, w pierwszym dniu tego miesiąca, PAN skierował do mnie Słowo tej treści:

2Synu człowieczy! Zanuć żałobną pieśń nad faraonem, królem Egiptu. Powiedz do niego:

Myślałeś, że jesteś młodym lwem

wśród narodów,

a jesteś morskim potworem!

Parskasz w swoich rzekach,

mącisz wodę łapami,

chlapiesz się w strumieniach.

3Posłuchaj, co mówi Wszechmocny PAN:

Rozciągnę nad tobą swą sieć

na oczach licznych ludów —

i wyciągną cię w moim

niewodzie.

4Potem rzucę cię na ziemię,

zwalę cię na otwarte pole,

zwołam na ciebie dzikie

ptactwo

i nasycę tobą zwierzęta.

5Rozrzucę twoje cielsko po górach,

twoim ścierwem wypełnię doliny.

6Napoję ziemię twą posoką

aż po góry

i będą jej pełne kanały.

7Gdy będziesz gasł, zakryję

nieboskłon

i zaćmię na nim gwiazdy.

Słońce zasłonię obłokiem,

a księżyc nie zabłyśnie swym

blaskiem.

8Wszystkie jasne światła na niebie

zaćmię nad tobą

i pogrążę w ciemności twą ziemię —

oświadcza Wszechmocny PAN.

9Wzbudzę niepokój w sercach licznych ludów, gdy poprowadzę twoich rozbitków do narodów, do krajów, których nie znałeś.

10I wywołam u nich zdziwienie nad tobą. Z twego powodu na ich królów spadnie strach! Gdy machnę nad nimi swoim mieczem, każdy w dniu twojego upadku nieustannie będzie drżał o swoje życie.

11Gdyż tak mówi Wszechmocny PAN: Spadnie na ciebie miecz króla Babilonu!

12Mieczami bohaterów,

najokrutniejszych wśród

ludów,

powalę twoją armię!

Zniszczą oni świetność Egiptu,

rozbiją całą jego potęgę!

13Wytępię z licznych wód

wszystkie jego

zwierzęta,

nie zmąci ich już żadna

noga ludzka

ani żadne kopyto bydlęcia.

14Potem oczyszczę ich wody,

ich strumienie popłyną jak oliwa —

oświadcza Wszechmocny PAN.

15Gdy zamienię Egipt

w pustkowie,

a kraj straci to, co go

wypełnia,

gdy pobiję wszystkich jego

mieszkańców,

wtedy przekonają się,

że to Ja jestem

PAN.

16Oto pieśń żałobna. Zanucą ją kobiety w różnych krajach, nad Egiptem z jego armią — oświadcza Wszechmocny PAN.

Pieśń żałoby nad faraonem

17W dwunastym roku, w pierwszym miesiącu, w piętnastym dniu tego miesiąca PAN skierował do mnie Słowo tej treści:

18Synu człowieczy! Zapłacz nad armią Egiptu. Wraz z córkami potężnych narodów sprowadź ją do podziemnej krainy, do tych, którzy zeszli do grobu.

19Kogo przewyższasz wdziękiem?

Zstąp tu, legnij wśród

nieobrzezanych!

20Padną oni wśród pobitych

mieczem!

Pod miecz z nimi!

Wyciągnęli go i całą

jego armię.

21Przemówią do niego

najwaleczniejsi

wodzowie

z głębi świata umarłych,

oni wraz z giermkami:

Schodźcie! Kładźcie się

wśród nieobrzezanych,

legnijcie między pobitymi

mieczem!

22Tam jest Aszur i jego

poddani

leżą już w grobach wokół

niego,

sami pobici,

ci, co padli od miecza,

23którym groby dano

w zakamarkach przepaści.

Tam spoczęła wokół niego

gromada —

sami pobici,

ci, co padli od miecza,

choć siali grozę

w krainie żyjących.

24Elam i cała jego armia

leży tam wokół jego grobu,

sami pobici,

ci, co padli od miecza,

którzy zeszli nieobrzezani

do podziemnej krainy,

choć siali grozę

w krainie żyjących.

A tymczasem ponieśli

swoją hańbę

razem z tymi, którzy

zeszli do grobu.

25Między przebitymi

dostał Elam łoże

i cała jego armia

wokół niego —

sami nieobrzezani,

pobici mieczem,

choć siali grozę

w krainie żyjących.

A tymczasem ponieśli

swoją hańbę

razem z tymi, którzy

zeszli do grobu;

położono ich między pobitymi.

26Tam Mesech i Tubal

z całą swą armią

leżą wokół ich grobu —

sami nieobrzezani

i pobici mieczem!

Tak, siali grozę

w krainie żyjących.

27A teraz leżą między

padłymi

bohaterami.

Leżą oni wśród

nieobrzezanych,

którzy weszli w świat

umarłych

z orężem —

miecze dano im

pod głowy,

a tarczami okryto

kości,

choć jako bohaterzy

siali grozę w krainie żyjących.

28Ty też pokonany legniesz między nieobrzezanymi, między tymi, którzy padli od miecza.

29Tam jest Edom, jego królowie i wszyscy panujący, których złożono pośród bohaterów, razem z pobitymi mieczem. Legli oni z nieobrzezanymi, z tymi, którzy zeszli do grobu.

30Tam są wszyscy wodzowie północy oraz wszyscy Sydończycy. Pobito ich, choć sami niegdyś siali grozę. Mimo męstwa zostali pokonani. Legli jak nieobrzezani razem z pobitymi mieczem. Ponieśli swą hańbę z tymi, którzy zeszli do grobu.

31Gdy faraon ich zobaczy, pocieszy się po stracie swojej armii, po klęsce tych, którzy padli od miecza. Pocieszy się faraon i całe jego wojsko — oświadcza Wszechmocny PAN.

32Ponieważ siał grozę w krainie żyjących, legł między nieobrzezanymi, pobitymi mieczem, faraon i cała jego armia — oświadcza Wszechmocny PAN.