Joba 32 - Polish Bible 2018(SNP)

Joba 32Elihu: Głos młodości

1Job utrzymywał, że jest sprawiedliwy, dlatego jego trzej przyjaciele przestali mu odpowiadać.

2Wtedy Elihu, syn Berakela Buzyty, z rodu Rama, rozgniewał się na Joba. Nie podobało mu się, że zamiast Bogu przypisuje on rację sobie.

3Rozgniewał się też na trzech jego przyjaciół. Miał im za złe, że choć nie znaleźli właściwej odpowiedzi, potępili Joba.

4Elihu nie włączał się do rozmowy, bo przyjaciele Joba byli od niego starsi.

5Gdy jednak zauważył, że nie mają już nic do powiedzenia, sam zaś był na nich zagniewany,

6odezwał się — on, Elihu, syn Berakela Buzyty. Powiedział:

Jestem jeszcze młody, wy jesteście

starsi,

dlatego wahałem się, czy

przedstawić wam

moje zdanie.

7Myślałem: Niech przemówią lata,

niech z doświadczenia lat

popłynie mądrość!

8Ale to duch obecny w śmiertelnych

i tchnienie Wszechmocnego

czynią ich rozumnymi.

9Stąd nie tylko sędziwi są mądrzy

i nie tylko starsi rozumieją to,

co jest słuszne.

10Dlatego proszę:

Posłuchajcie mnie!

Przedstawię jednak moje zdanie.

11Oto wsłuchiwałem się w wasze słowa,

starałem się zrozumieć wasz

sposób myślenia

i czekałem, aż wszystko

zgłębicie.

12Na wszystko zwracałem uwagę

i muszę stwierdzić,

że żaden z was

nie przekonał Joba,

nikt z was nie podważył

jego argumentów.

13Nie możecie zatem powiedzieć:

Racja jest po naszej stronie.

Tylko Bóg może go pokonać —

nie człowiek.

14A ponieważ Job nie zwracał się

bezpośrednio do mnie,

nie będę mu odpowiadał po linii

waszego myślenia.

15Skoro przyjaciele Joba zostali

pokonani,

już nie odpowiadają,

zrezygnowali ze słów,

16to czy ja mam czekać?

Oni już nie mówią,

zamilkli, nie mają odpowiedzi.

17Odpowiem więc ja ze swej strony,

ja też przedstawię swe zdanie.

18Gdyż jestem pełen słów,

czuję wewnętrzny przymus.

19Rozpiera mnie w środku jakby

moszcz winny,

który nie może

upuścić ciśnienia,

jestem jak nowe bukłaki tuż przed

pęknięciem.

20Chcę przemówić i ulżyć sobie,

otworzyć usta i odezwać się.

21Nie będę brał niczyjej strony,

nikomu nie będę schlebiał.

22Tak, nie umiem prawić

pochlebnych słów.

Gdyby było inaczej, mój Stwórca

szybko by mnie

stąd zabrał.