1 . Ten zaś, kto prorokuje, buduje Bożą społeczność.
5Dlatego daleko bardziej zależy mi na tym, abyście wszyscy prorokowali, niż posługiwali się obcymi językami. Dar prorokowania ma bowiem dużo większe znaczenie niż dar przemawiania w obcych językach, chyba że znalazłby się ktoś, kto mógłby tłumaczyć, aby całe zgromadzenie Bożego ludu mogło zostać zbudowane.
6 coś w nieznanym wam języku, jaką wartość miałoby to dla was? W czym okazałbym się pomocny, gdybym nie potrafił zrozumiałymi dla was słowami wyjaśnić jakiegoś objawienia, przekazać jakiejś wiedzy, proroctwa czy nauczania?
7Przecież w niczym nie różniłbym się od martwych instrumentów, takich jak flet czy cytra, które również wydają z siebie wielorakie dźwięki. Gdyby zaś nie dało się rozpoznać wychodzących z nich tonów, jak można by dojść do tego, czy gra flet czy cytra?
8A jeśli róg wojenny brzmiałby niejasno, któż by się gotował do boju?
9Tak samo i wy, gdybyście paplali coś w jakimś niezrozumiałym dla danej społeczności języku, jak mogłoby zostać przyjęte to, co macie do zakomunikowania? Mówilibyście na próżno!
10Na świecie żyje wiele plemion i narodów, a ludzie w każdym z nich mówią swoim własnym językiem.
11Gdybym więc przybył do któregoś z nich, a oni nie rozumieliby języka, którym bym się posługiwał, czyż nie byłbym dla nich barbarzyńcą? Oni zresztą dla mnie również byliby barbarzyńcami.
12.
15 – mógłby przyłączyć się do czyjegoś wielbienia przez powiedzenie „Amen”, gdyby nie rozumiał tego, co mówi ta osoba?
17 ,
19jednak na spotkaniach wspólnoty, w celu pouczenia zgromadzonych, wolę powiedzieć kilka słów w sposób zrozumiały dla innych niż tysiące w języku, którego nikt ze zgromadzonych nie byłby w stanie zrozumieć!
20 , jaki Bóg dał każdemu z was, a naiwność i prostotę cechujące dzieci zachowujcie, by wystrzegać się zła. W każdej innej sprawie bądźcie dojrzali w swoim myśleniu.
21
który dziwnym językiem będzie do nich mówić,
PAN lud swój skarci i da im naganę.
Lecz będzie to oznaczać również czas nadejścia
tego Odpocznienia, które On szykuje
dla wszystkich znużonych, by mogli odpocząć.
Lecz oni nadal nie będą Go słuchać! .
22 . Dar proroctwa natomiast zawsze miał zarezerwowany dla tych, którzy Mu ufali. Tego daru nigdy nie udzielał niewierzącym.
23 coś w obcych językach, czy postronni, zwykli ludzie albo niewierzący, którzy by się tam pojawili, nie powiedzieliby, że się wściekliście lub jesteście pomyleni?
24.
26 Bożych prawd. Jeśli ktoś chce przemawiać w języku obcym, musi mieć tłumacza! Wszystko zaś niech odbywa się ku zbudowaniu całej społeczności!
27.
30Gdyby zaś znienacka komuś z obecnych wydało się, że jemu również zostało dane zrozumienie jakiejś prawdy, niech milczy do czasu, aż jego poprzednik skończy mówić. Dopiero wtedy niech jasno przedstawi, co ma do powiedzenia.
31Wystąpienia prorockie powinny bowiem być przedstawiane z godnością i pojedynczo, w taki sposób, by wszyscy mogli się czegoś nauczyć, doznać zachęty lub umocnienia.
32 nad swym językiem i zachowaniem.
33 z godnością, a nie pozwalały sobie na czczą paplaninę. Niech zachowują się cicho, czym – zgodnie z Bożym ustanowieniem – okażą szacunek swoim mężom.
35 podczas zgromadzenia.
36Jeśli zaś ktoś u was miałby w powyższych sprawach inne zdanie lub twierdziłby, iż Bóg „przemawia jego ustami”, albo że otrzymał w tym zakresie jakieś „słowo od Boga” – jakieś nowe „objawienie” albo „specjalne, prorocze wyjaśnienie”,
37, sam również nie będzie uznany przez Boga!
39 1 Kor 12,31; 1 Tes 5,20 Tak więc, moi drodzy bracia i siostry, nauczania w obcych językach zabraniać nie musicie, lecz gorliwość swoją skierujcie raczej na dar prorokowania!
401 Kor 14,33; Kol 2,5Wszystko pośród was niech odbywa się godnie, z zachowaniem ładu i porządku.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
