1
9
10
wręcz zasłaniają sobie oczy i uszy swe zatykają,
by niczego nie widzieć i niczego nie słyszeć.
Nie mają w sercach pragnienia, by pojąć cokolwiek;
nie chcą zwrócić się ku mnie, abym ich ocalił .
13I dalej ciągnął:
— Skoro jednak pytacie o znaczenie tej przypowieści, to posłuchajcie, bo jeśli jej nie zrozumiecie, nie będziecie w stanie zrozumieć wszystkich innych, które mam jeszcze do powiedzenia! .
14.
21 w tym celu, by skrył ją pod wiadrem albo schował pod łóżkiem? Czy nie powinien jej umieścić raczej na postumencie, tak by widzieli ją wszyscy z daleka?
22.
23
24 i na czym koncentrujecie, gdyż plon tego otrzymacie, nawet z naddatkiem – według miary poświęconego czasu i uwagi.
25.
26 , które posiano w dobrej glebie .
27rodzi plon zasianego w niej ziarna, które w niej najpierw kiełkuje, potem wydaje kłos, by w końcu przynieść dojrzałe ziarno.
29
30Mówił także:
— Czy wiecie, do czego mógłbym porównać jeszcze Królestwo Boże i jakim podobieństwem je opisać?
31Jest ono niczym ziarno gorczycy, które – choć najmniejsze ze wszystkich nasion – posiane w dobrej ziemi
32, w których cieniu ptaki budują swoje gniazda
.
33 .
34
36Zostawili więc tłumy i zabrali Go do łodzi, tak jak stał. Jacyś ludzie przyłączyli się do nich swoimi łodziami.
37Po pewnym czasie zerwała się gwałtowna nawałnica. Potężne fale zaczęły zalewać łódź, tak iż szybko nabierała wody.
38Tymczasem Jezus spał na rufie, z głową opartą na burcie. Przerażeni uczniowie obudzili Go słowami:
— Nauczycielu, czy nie obchodzi Cię to, iż w każdej chwili możemy zginąć?!
39
Wicher natychmiast ustał i zrobiło się cicho.
40 .
41 .
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
