1 .
4 Chrystusa.
5 stała się tak wielka, iż – łącząc swe siły z poganami oraz lokalnymi władzami – postanowili doprowadzić do ukamienowania Pawła i Barnaby.
6 – Listry, Derbe i innych w tym rejonie.
7W nich także głosili Dobrą Wiadomość o ratunku w Chrystusie.
8W Listrze spotkali pewnego człowieka, który od urodzenia miał bezwładne nogi, w związku z czym nigdy dotąd sam nie chodził.
9 zaufanie do Chrystusa,
10głośno mu nakazał:
— Stań prosto na swych nogach!
Wtedy człowiek ów poderwał się i zaczął chodzić.
11Gdy lud zobaczył, co się wydarzyło, zaczął krzyczeć po likaońsku:
— Bogowie przybrali ludzką postać i zstąpili tu do nas!
12Od tej chwili Barnabę zaczęli nazywać Zeusem, a Pawła – Hermesem, gdyż to on wyróżniał się zdolnością krasomówczą.
13W tym czasie kapłan Zeusa ze świątyni, która leżała poza murami Listry, przyprowadził pod bramę miejską byki pięknie przyozdobione wieńcami i wraz z tłumem chciał złożyć je w ofierze ku czci Barnaby i Pawła.
14Gdy wysłannicy zobaczyli, co się dzieje, rozdzierając swe szaty, rzucili się w tłum z głośnym krzykiem, aby ich powstrzymać.
15!
16. Ciągle bowiem wyświadczał im dobro, zsyłając deszcz z nieba i dając obfitość w czasach zbiorów. W ten sposób sycił ich pokarmami, a serca napełniał radością! Również i wy doświadczaliście tego wszystkiego!
18Tak do nich przemawiając, udało się im w końcu, chociaż z wielkim trudem, powstrzymać tłum od złożenia im ofiary.
19 , a następnie wywlekli poza miasto i porzucili, sądząc, że jest martwy.
20Kiedy jednak uczniowie Chrystusa troskliwie się nim zajęli, doszedł do siebie i wrócił do miasta. Następnego dnia razem z Barnabą wyruszyli do Derbe.
21.
23W każdej społeczności wyznaczali zwierzchników, a po modlitwach połączonych z postem powierzali ich PANU, upewniając się wcześniej, iż są to ludzie, którzy mocno związali się z Jezusem.
24Po przejściu krainy pizydyjskiej przybyli do rejonu zwanego Pamfilią.
25.
26Dz 13,1‐3Stamtąd odpłynęli statkiem do Antiochii Syryjskiej, skąd, w wyniku działania Bożej łaski, wyruszyli do realizacji dzieła, które właśnie dokończyli.
27Dz 11,18; Dz 15,4.12; 1 Kor 16,9; Kol 4,3; Ap 3,8Gdy dotarli na miejsce, zwołali braci i siostry w wierze, by wszystkim opowiedzieć, czego Bóg dokonał podczas ich wyprawy. Szeroko opisywali, jak otwierał On serca pogan, by mogli z pełnym zaufaniem przystępować do Niego.
28I pozostali w Antiochii, pośród uczniów PANA, jeszcze przez dłuższy czas.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
