1Tymi słowami Jezus zakończył nauczycielski etap swojej służby. Niedługo potem powiedział do swych uczniów:
—
2. Wtedy właśnie ja, Syn człowieczy, zostanę wydany na ukrzyżowanie.
3 , gdzie zatrzymał się w domu Szymona, którego kiedyś uzdrowił z trądu.
7Tam też pojawiła się pewna kobieta z alabastrowym flakonikiem bardzo drogiego olejku. Kiedy weszła, Jezus właśnie spoczywał przy stole. Ona zaś podeszła i wylała na Jego głowę całą zawartość przyniesionego flakonu.
8Widząc to, niektórzy z uczniów zaczęli się oburzać i tak mówić:
— Jaka to ogromna strata!
9Przecież można było ten olejek drogo sprzedać, a pieniądze rozdać ubogim!
10 .
14 .
16 Świętem Przaśników uczniowie podeszli do Jezusa i spytali:
— Gdzie mamy przygotować Ci paschę?
18A On rzekł:
— Idźcie do miasta, do znanego wam człowieka, i tak mu powiedzcie: „Nauczyciel mówi: «Mój czas jest już bliski. U ciebie spożyję dzisiaj paschę z moimi uczniami»”.
19Uczniowie uczynili, jak im Jezus polecił, i w ustalonym miejscu przygotowali paschalnego baranka.
20A kiedy nadszedł wieczór, Jezus zasiadł do posiłku wraz z Dwunastoma.
21Gdy jedli, Jezus rzekł:
— Oświadczam wam, że jeden z was, jedzących teraz ze mną, zdradzi mnie.
22Ta wiadomość bardzo zasmuciła uczniów i jeden przez drugiego zaczęli się dopytywać:
— Chyba nie o mnie myślisz, PANIE?
23 do jednej misy.
24czeka tego, który odstąpi i mnie zdradzi. Takiemu lepiej byłoby w ogóle się nie narodzić.
25Wtedy Judasz, który planował Go wydać, spytał:
— Czy o mnie mówisz, Mistrzu?
Na to Jezus odrzekł:
— Sam to stwierdziłeś.
26 porozrywał go na kawałki i rozdając uczniom, powiedział:
— Weźcie go i posilcie się... Oto moje ciało [tak zostanie rozdarte i złożone w ofierze ].
27 wina i po dziękczynnej modlitwie
podał im, mówiąc:
— Pijcie z niego wszyscy.
28Przymierza
, dzięki któremu wielu zostanie uwolnionych od swoich grzechów.29.
30 udali się na Górę Oliwną.
31 .
32
33Wtedy Piotr zadeklarował:
— Choćby wszyscy się załamali i odpadli, ja nigdy nie odstąpię od Ciebie!
34 , ty trzy razy się mnie wyprzesz.
35 . Tam Jezus rzekł do uczniów:
— Usiądźcie tutaj i poczekajcie. Chcę bowiem pomodlić się na osobności.
37 . Bądźcie blisko i czuwajcie ze mną.
39 . Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się dokonuje.
40Po pewnym czasie wrócił do trójki uczniów i zastał ich śpiących. Wtedy, trącając Piotra, powiedział:
— Nawet przez jedną godzinę nie daliście rady czuwać ze mną?
41. Chociaż duch jest w was ochoczy, to jednak wasza grzeszna natura
ciągle was osłabia.42
43A gdy po raz drugi wrócił do uczniów, znów zastał ich śpiących, gdyż ich oczy były ociężałe.
44Pojmanie Jezusa(Mk 14,43‐50; Łk 22,47‐53; J 18,3‐12)
47W chwili gdy Jezus kończył wypowiadać te słowa, zjawił się Judasz, jeden z Dwunastu, a z nim liczna gromada sług wysłanych przez arcykapłanów i przywódców ludu. Przyszli po Niego z mieczami i włóczniami.
48Ten zaś, który stał się odstępcą, umówił się z nimi na taki znak:
— Aresztujcie tego, którego powitam przyjacielskim pocałunkiem. To będzie ten człowiek.
49I natychmiast podszedł do Jezusa, mówiąc:
— Witaj, Mistrzu! — i ucałował Go.
50 ?
Widząc dany im znak, słudzy arcykapłanów rzucili się na Jezusa i pojmali Go.
51 Jezusa wyciągnął miecz i zaatakował pachołka arcykapłana, odcinając mu ucho.
52aniołów
?54
55 Religijny sąd nad Jezusem(Mk 14,53‐65; Łk 22,54‐55; Łk 22,63‐71; J 18,13‐14; J 18,19‐24)
56 . Wtedy w popłochu wszyscy uczniowie opuścili Jezusa,
57a nasłani słudzy związali Go i poprowadzili do arcykapłana Kajfasza, u którego już wcześniej zebrali się uczeni w Piśmie i przywódcy ludu.
58Piotr zaś, zachowując znaczną odległość, podążał za Jezusem, aż doszedł do rezydencji arcykapłana. Tam wszedł do środka i na dziedzińcu usiadł przy strażnikach, by zobaczyć, co dalej będzie się działo.
59W tym czasie arcykapłani wraz z całym Sanhedrynem przesłuchiwali fałszywych świadków, gotowych zeznawać przeciwko Jezusowi. Chcieli bowiem wydać Go na śmierć.
60”.
62Na to arcykapłan wstał i, zwracając się do Jezusa, powiedział:
— Jak odpowiesz na to, co ci ludzie przeciw tobie zeznają?
63 , abyś wyznał nam, czy jesteś Mesjaszem, Synem Bożym!
64 , oraz jak w obłoku będę zstępować z Niebios .
65 i wykrzyknął:
— Bluźnierstwo! Bluźnierstwo! On wyrzekł bluźnierstwo! Czy potrzeba wam jeszcze więcej świadków?! Sami usłyszeliście to bluźnierstwo!
66.
A oni, odpowiadając, zakrzyknęli:
— Śmierć! On zasługuje na śmierć!
67 :
— No, „mesjaszu”, prorokuj nam teraz, kto ciebie uderzył!
Zaparcie się Piotra(Mk 14,66‐72; Łk 22,56‐62; J 18,15‐18; J 18,25‐27)69Tymczasem Piotr siedział na zewnętrznym dziedzińcu. W pewnej chwili jedna ze służących podeszła do niego i powiedziała:
— Ty też byłeś z Jezusem Galilejczykiem!
70 .
75 Mt 26,34; Mk 14,30; Łk 22,34; J 13,38 Wówczas Piotr przypomniał sobie, co powiedział Jezus: „Zanim straże odtrąbią sygnał zwany pianiem koguta, ty trzy razy się mnie wyprzesz”. Wyszedł więc na zewnątrz i gorzko zapłakał.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.