Marka 12 - Good News About The Rescue In Christ. New Dynamic Translation of New Testament(NT NPD)

1 taką przypowieść:

— Pewien człowiek założył winnicę . Jej granice zabezpieczył kolczastym żywopłotem. Następnie wykopał dół pod tłocznię i wzniósł wieżę strażniczą, w której mogli nocować najemni robotnicy sezonowi. Winnicę tę wydzierżawił okolicznym rolnikom i wyjechał.

2Gdy nadszedł czas zbiorów, wysłał do nich swego sługę, by odebrać część plonów jako czynsz należny za dzierżawę

.

3Dzierżawcy jednak brutalnie pobili tego sługę i odesłali z niczym.

4Wtedy właściciel wysłał do nich innego sługę. Lecz dzierżawcy tego również sponiewierali i ranili ciężko w głowę.

5

— Wygubi złych dzierżawców, a winnicę odda w użytkowanie innym — odpowiedzieli.

—

10

Kamień, którym wzgardzili budowniczowie,

stał się głównym kamieniem spajającym.

11

On na naszych oczach dokonał tego cudu!? .

12 , by przyłapali Go na jakiejś wypowiedzi.

14Gdy przyszli do Jezusa, powiedzieli:

— Nauczycielu, wiemy, że jesteś prostolinijny i w prawdzie nauczasz życia według Bożej woli. Widzimy też, że nikogo nie faworyzujesz, ponieważ nie kierujesz się żadnymi zewnętrznymi pozorami. Powiedz nam zatem, tak zupełnie szczerze, czy – według Ciebie – podatek pogłówny należy się Cezarowi, czy nie? Mamy go płacić czy nie?.

15Lecz Jezus, rozpoznając ich podstęp, rzekł:

— O, jakże wielkimi hipokrytami jesteście, starając się podejść mnie w taki sposób! Skoro jednak chcecie otrzymać odpowiedź, pokażcie mi denara .

16Kiedy podali Mu denara, spytał:

— Czyj wizerunek i tytuł są umieszczone na tej monecie?

Oni odpowiedzieli:

— Cezara.

17

Gdy usłyszeli tę odpowiedź, wprost zaniemówili.

Zgromienie bezowocności pustych dysput teologicznych(Mt 22,23‐40; Łk 20,27‐40)

18

.

20Wyobraź sobie zatem, że było siedmiu braci. Pierwszy z nich ożenił się, lecz umarł, nie wydawszy potomstwa.

21Zgodnie z poleceniem Mojżesza drugi z braci wziął tę samą kobietę za żonę, ale ten także umarł, nie zostawiając potomstwa; tak samo było i z trzecim,

22i z każdym kolejnym z siedmiu braci. Żaden z nich nie pozostawił po sobie potomstwa. Wreszcie po wszystkich umarła i ta kobieta.

23Którego z tych siedmiu braci żoną miałaby być po zmartwychwstaniu? Przecież należała do każdego z nich.

24Na to Jezus tak im odrzekł:

— Wasze błądzenie bierze się z tego, że nie rozumiecie ani Bożego Słowa , ani Bożej mocy!

25, to Mojżesz już wypowiedział się na ten temat. Relacjonując zdarzenie przy kolczastym krzewie, wspomniał, że Bóg powiedział do niego: JA JESTEM Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka, Bogiem Jakuba!

,

27

28 , który przysłuchiwał się ich rozmowie, widząc, że Jezus dobrze tamtym odpowiedział, poprosił:

— Nauczycielu, powiedz nam, które z Bożych przykazań jest najważniejsze?

29

Słuchaj, Izraelu, PAN jest naszym Bogiem. Nasz PAN jest Bogiem jedynym !

30.

31

Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego .

Żadne z pozostałych przykazań nie jest ważniejsze od tych dwóch.

32 ,

33

, ze wszystkich swoich sił, a także miłowanie bliźniego jak siebie samego znaczy więcej niż wszystkie całopalenia i jakiekolwiek ofiary.

34

Wtedy nikt więcej nie śmiał już pytać Jezusa o cokolwiek.

Ostrzeżenie przed fałszywymi nauczycielami i religijnymi hipokrytami(Mt 22,41‐23,36; Łk 11,37‐54; Łk 20,41‐21,4)

35 Dawida, skoro

36wyznał:

Rzekł PAN

do mego Pana :

„Zasiądź w chwale i w potędze mego majestatu ,

a Ja Twoich wrogów jako podnóżek rzucę pod Twe stopy”?

37

Tymczasem wielki tłum zgromadził się wokół Jezusa i z uwagą przysłuchiwał się temu, co mówił.

38Jezus zaś kontynuował:

— Strzeżcie się uczonych w Piśmie, którzy lubią obnosić się, chodząc w powłóczystych szatach. Dla nich bowiem najważniejsze jest publiczne odbieranie wyrazów szacunku

39w zgromadzeniach

oraz na bankietach.

40Tacy objadają domy samotnych biednych kobiet

i długo się modlą, co czynią wyłącznie na pokaz. Z tego powodu otrzymają wyrok surowszy niż inni.

41 , która wrzuciła do skarbony dwa miedziaki.

43 udało się im wyłudzić więcej niż od innych!

44.