1 , by stamtąd Go dojrzeć.
5Kiedy zaś Jezus doszedł do tego miejsca, spojrzał w górę i powiedział do niego:
— Zacheuszu, zejdź prędko na dół, ponieważ pragnę dziś zagościć w twoim domu.
6 .
8.
9 zawitało do domu tego człowieka, gdyż i on okazał się pełnoprawnym dziedzicem Abrahama .
10Przesłanie dla leniwych przywódców religijnych(Mt 25,14‐30)
11 .
12 .
13Jednak zanim wyjechał, przywołał do siebie dziesięciu swych niewolników i każdemu z nich wręczył jednakową kwotę pieniędzy
, aby nimi zarządzali podczas jego nieobecności. Powiedział im przy tym: „Obracajcie powierzonymi wam wartościami do czasu, aż wrócę”.14 , którzy bardzo nienawidzili tego człowieka. Oni to, w ślad za nim, wysłali poselstwo z petycją, by nie uzyskał królewskiej nominacji.
15 Jednak on otrzymał władzę, o jaką się starał. Kiedy zaś wrócił, wezwał niewolników, którym powierzył pieniądze, by dowiedzieć się, ile dla niego zarobili.
16Przybył pierwszy i powiedział: „Panie, kwotę, jaką mi przekazałeś, pomnożyłem dziesięciokrotnie”.
17 dziesięciu miast”.
18 Drugi niewolnik przyszedł i powiedział: „Panie, to, co mi powierzyłeś, pomnożyłem pięciokrotnie”.
19 Temu król powiedział: „Obejmij więc zarząd nad pięcioma miastami”.
20 W końcu pojawił się także niewolnik, który powiedział: „Panie, oto zwracam ci twoje pieniądze w całości. Dobrze je zabezpieczyłem i przechowałem starannie, by nic z nich nie stracić.
21Uczyniłem tak ze strachu
przed Tobą, gdyż wiem, że jesteś człowiekiem wymagającym, który chce nawet zgarniać to, czegośmy nie rozsypali, i zbierać to, czegośmy nie zasiali. Bałem się więc ryzykować, by przypadkiem czegoś nie stracić”.22
25 Wówczas strażnicy powiedzieli: „Panie, przecież tamten ma już wystarczająco dużo. Dostał bowiem w zarząd również to, co pomnożył ”.
Wtedy król odrzekł:
26.
27.
28 – wysłał dwóch ze swoich uczniów,
30polecając im:
— Idźcie do najbliższej wsi, którą widzicie przed sobą. Zaraz po wejściu do niej znajdziecie małego osiołka, którego nikt z ludzi jeszcze nie dosiadał. Odwiążcie go i przyprowadźcie do mnie.
31Gdyby zaś ktokolwiek spytał, dlaczego to robicie, odpowiedzcie: „PAN go potrzebuje”.
32Uczniowie poszli i zastali wszystko, jak Jezus im zapowiedział.
33A kiedy odwiązywali osiołka, jego właściciele spytali:
— Co robicie? Dlaczego odwiązujecie tego osiołka?
34Wtedy odpowiedzieli:
— PAN go potrzebuje.
35Kiedy już wrócili z osiołkiem, narzucili na niego swoje płaszcze, posadzili na nim Jezusa i wyruszyli do Jerozolimy.
36Kiedy tak jechał, napotkani ludzie rozściełali przed Nim na drodze swoje płaszcze.
37, wielki tłum uczniów zaczął głośno i radośnie wielbić Boga z powodu wszystkich cudów, jakie widzieli.
38. Pokój w Niebiosach i chwała na wysokościach!
39 .
40Lecz Jezus odpowiedział:
— Gdyby oni umilkli, to kamienie zaczęłyby wołać !
41 :
42 ! Jednak dla twych oczu wszystko to jest zakryte!
43, ponieważ nie rozpoznałaś czasu, w którym twój PAN przybył do ciebie
.Starcie Jezusa z elitami religijnymi w świątyni(Mt 21,12‐28; Mt 21,33‐46; Mt 23,1‐36; Mk 11,12‐12,12; Łk 11,52; J 2,13‐22)45Gdy Jezus dotarł do świątyni, zaczął wyrzucać z jej terenu tych, którzy tam kupczyli i handlowali,
46 ! Wy zaś czynicie z niego miejsce rozboju
finansowego.47 Mt 26,55; Mk 11,18; Łk 21,37; Łk 22,53; J 18,20 Odtąd codziennie – przez cztery dni – Jezus nauczał w świątyni, a arcykapłani, uczeni w Piśmie i przywódcy ludu szukali sposobu, w jaki mogliby Go zabić.
48Łk 4,15Niczego jednak nie wymyślili. Bali się podjąć jakieś bardziej radykalne kroki, aby nie wzburzyć tłumów słuchających Go.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.