1 , przybyli do namiestnika, wnosząc skargę przeciwko Pawłowi.
2Kiedy sprowadzono Apostoła, Tertullos rozpoczął mowę oskarżycielską takimi słowami:
— Szlachetny Feliksie! Dzięki tobie oraz reformom, jakie przeprowadziłeś, nasz lud doświadcza teraz pokoju i wielkiego dobrobytu.
3Z wielką wdzięcznością dostrzegamy to wszędzie i każdego dnia.
4Nie chcąc więc zbytnio ciebie męczyć, od razu proszę, byś zechciał nas wysłuchać z właściwą sobie łaskawością.
5 sekty nazarejczyków.
6. Przesłuchując tego człowieka, uzyskasz potwierdzenie wszystkiego, co mu zarzucamy.
9 , który oni nazywają sektą, gorącym sercem służę Bogu naszych ojców, wierząc we wszystko, co zostało zapisane w Prawie i u Proroków.
15,
18, którą podążają uczniowie Jezusa, nie uległ argumentacji żydowskich przywódców. Oddalił ich pozew, lecz dodał na koniec:
— Zajmę się jeszcze tą sprawą, kiedy przybędzie tu trybun Lizjasz.
23Centurion dostał rozkaz trzymania Pawła pod strażą. Miał jednak czynić to z całą przychylnością, bez ograniczania mu odwiedzin, na wypadek gdyby ktokolwiek z bliskich chciał mu w czymś usłużyć.
24 . Razem wysłuchali Pawła mówiącego o zaufaniu Chrystusowi Jezusowi.
25, kilka razy wzywał go jeszcze na rozmowy.
27. Na odchodne – aby okazać Żydom swoją życzliwość – Feliks zdecydował pozostawić Pawła w więzieniu.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
