1 byli: Barnaba, Symeon zwany również „Murzynem”, a także Lucjusz z Cyreny, Manaen, który wychowywał się razem z tetrarchą Herodem, oraz Szaweł.
2 przemówił do nich: „Zwolnijcie Barnabę i Szawła z posługiwania, jakie tu pełnią, by mogli zająć się dziełem, do którego ja ich powołałem”.
3 ,
4a oni, wysłani przez Ducha Uświęcającego, skierowali się do Seleucji, skąd popłynęli na Cypr.
5 zeszli na ląd i ruszyli dalej, głosząc Boże Słowo wszędzie tam, gdzie gromadzili się Żydzi. Za pomocnika mieli Jana Marka.
6. Tam natknęli się na pewnego żydowskiego mędrca imieniem Bar‐Jezus, który jednak okazał się fałszywym prorokiem.
7Zajmował on znaczącą pozycję w otoczeniu Sergiusza Paulusa, rzymskiego prokonsula Cypru. Ten zaś, będąc człowiekiem rozumnym, zaprosił do siebie Barnabę i Szawła, by bezpośrednio od nich usłyszeć Słowo Boże.
8 – gdyż tak po grecku brzmiało imię żydowskiego mędrca – ostro wystąpił przeciwko nim. Usilnie starał się odciągnąć uwagę prokonsula od decyzji złożenia zaufania w Chrystusie.
9Wówczas Paweł – taką bowiem wersją swojego imienia zaczął posługiwać się Szaweł – spojrzał na niego i pełen Ducha Uświęcenia
10rzekł:
— O ty,
pomiocie diabelski, pełen fałszu i wszelkiej nikczemności, wrogu wszelkiej prawości, kiedy w końcu przestaniesz wykrzywiać proste drogi Boże?!
11.
13 przybyli do Perge w Pamfilii. Tam Jan Marek porzucił ich grupę i wrócił do Jerozolimy.
14. Tam w szabat udali się do żydowskiej synagogi, gdzie zajęli wskazane im miejsca.
15, posłuchajcie mnie uważnie!
17. Dlatego to swą niezwykłą siłą i potęgą wyprowadził ich z Egiptu.
18. Następnie, aż do pojawienia się proroka Samuela, wyznaczał im sędziów, których zadaniem było kierowanie ludem w Jego imieniu.
21. Wówczas Bóg – na lat czterdzieści – dał im Saula, syna Kisza, męża z rodu Beniamina.
22.
23, czym wzywał cały lud Izraela do opamiętania się.
25.
26 .
27 Go, zrealizowali wszystko, co zostało zapowiedziane przez proroków, których słowa odczytywane są w każdy szabat.
28 i złożony do grobu.
30 .
34 .
Natomiast fakt, iż Jego ciało nie ulegnie rozkładowi,
35 zszedł do grobu i w proch się obrócił na wieki .
36 i został przeniesiony do ojców, a jego ciało uległo rozkładowi.
37!
40
Spójrzcie, a będziecie zdziwieni,
gdyż za dni waszych dokonam takich rzeczy,
w które nikt z was nigdy by nie uwierzył,
gdyby mu o nich opowiadano! .
42A kiedy Paweł z Barnabą wychodzili z synagogi, proszono ich, by wrócili tam w następny szabat i więcej opowiedzieli o poruszonych sprawach.
43 podeszło do Pawła i Barnaby, by dalej z nimi rozmawiać. Ci zaś ze wszystkich sił zachęcali ich, aby nie tylko skorzystali z Bożej łaskawości, lecz także w niej wytrwali.
44W kolejny szabat niemal całe miasto zebrało się, by usłyszeć Słowo PANA.
45. Skoro jednak odpychacie je od siebie i przez odrzucanie go sami siebie uznajecie za niegodnych udziału w odwiecznym i nieskończonym Bożym Życiu, zwrócimy się z nim teraz do tych, którzy nie są Żydami.
47
by moje zbawienie zostało ogłoszone aż po krańce Ziemi .
48 . W ten sposób wszyscy, którzy z serca pragnęli mieć udział w odwiecznym Bożym Życiu i zrozumieli, na czym polega Boski plan zbawienia, składali w PANU swoją ufność.
49A Słowo PANA rozchodziło się szeroko po całej tej krainie.
50 , i udali się do Ikonium.
52.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.