Mateusza 13 - Good News About The Rescue In Christ. New Dynamic Translation of New Testament(NT NPD)

Seria przypowieści o Królestwie Niebios(Mk 4,1‐34; Łk 8,1‐18)

1Pewnego dnia o poranku Jezus wyszedł z domu, w którym pomieszkiwał, i udał się prosto nad jezioro, aby tam nauczać.

2Szybko zebrał się wokół Niego tłum tak liczny, że musiał przenieść się do łodzi, by wszyscy mogli Go słyszeć. Z łodzi kontynuował nauczanie, a lud stojący na brzegu wsłuchiwał się w Jego słowa.

3Wszystko, co mówił, przedstawiał w przypowieściach:

— Pewien siewca udał się na pole, by dokonać zasiewu.

4Gdy siał, część ziarna padła na skraj ubitej drogi. Tam szybko pojawiły się ptaki i zaraz je wydziobały.

5Inna część ziarna padła na grunt skalisty, gdzie warstwa ziemi była płytka. I chociaż szybko zakiełkowało, to jednak, nie znajdując głębszego podłoża,

6uschło, gdy tylko pojawiło się słońce ze swym żarem. Ziarno bowiem nie miało gdzie zapuścić korzenia.

7Jeszcze inna część ziarna padła na glebę pokrytą chwastami, które tak bujnie były w niej rozplenione, że skutecznie zdusiły zasiew tam rzucony.

8

10Później uczniowie zapytali Jezusa:

— Dlaczego mówisz do nich w przypowieściach?

11 , a ono wydaje w nim obfity owoc

. Każdemu zaś, kto nie ma na to czasu, zostanie ono zabrane.

13

„Słyszycie moje słowa, lecz nie chcecie ich rozumieć;

widzicie moje czyny, lecz nie chcecie ich pojmować!”.

15 O, jakże nieczuły w sercu stał się ten lud!

Wręcz zasłaniają sobie oczy i uszy swe zatykają,

by niczego nie widzieć i niczego nie słyszeć.

Nie mają w sercach pragnienia, by pojąć cokolwiek;

nie chcą zwrócić się ku mnie, abym ich ocalił! .

16

18 Skoro jednak pytacie o znaczenie przypowieści o siewcy, to posłuchajcie.

19i z ich wnętrza wybiera wszystko, co zostało w nich posiane.

20

24 . Zaraz potem uciekł.

26Po pewnym czasie zasiew zaczął kiełkować i wydał pierwszy plon. Wtedy ujawnił się także chwast.

27Przyszli więc słudzy do gospodarza i zapytali go: „Panie, czy nie posiałeś na swoim polu dobrego ziarna? Skąd zatem wzięły się te chwasty?”.

28On zaś odpowiedział: „Mój wróg to uczynił”. Wówczas słudzy spytali: „Czy chcesz, byśmy poszli i je usunęli?”.

29Lecz on odrzekł im: „Nie! Nie róbcie tego, abyście przypadkiem, usuwając chwasty, nie wyrwali wraz z nimi zdrowych pędów!

30

31Opowiedział im również taką przypowieść:

— Królestwo Niebios jest niczym ziarnko gorczycy, które gospodarz posiał na swym polu.

32, w którego gałęziach ptaki budują swoje gniazda

.

33 . Po dodaniu go schowała misę do czasu, aż całość się zakwasi.

34

by wyjaśnić odwieczne tajemnice PANA .

36 . Tam uczniowie przystąpili do Niego, mówiąc:

— Wyjaśnij nam, prosimy, przypowieść o chwaście na polu.

37Odpowiadając, Jezus rzekł:

— Siewcą dobrego ziarna jestem ja – Syn człowieczy,

38,

39obecnych czasów

. Żniwiarze to aniołowie.

40oraz tych, którzy trwali w pełnieniu nieprawości

.

42

którzy otrzymają status sprawiedliwych ,

będą jaśnieć w Królestwie Ojca niczym słońce .

Kto może , niech stara się zrozumieć duchowe przesłanie tego, co mówię!

44 . Gdy ktoś natknie się na niego, zakopuje go, zaznacza jego położenie tak, by mógł do niego wrócić, i biegnie uradowany, by sprzedać wszystko, co ma, aby nabyć to pole .

45 Królestwo Niebios jest również podobne do kupca poszukującego pięknych pereł.

46Gdy w końcu znajduje perłę niespotykanej wartości, biegnie sprzedać wszystko i wraca, by ją nabyć.

47 obecnych czasów

. Wtedy pojawią się aniołowie i oddzielą ludzi o sercach złych i skażonych od tych, którzy otrzymali status sprawiedliwych

.

50

A uczniowie na to:

— Tak, PANIE, rozumiemy.

52Wówczas Jezus powiedział:

— W takim razie zrozumcie również, że wszystko to od dawna jest zawarte w skarbnicy Bożego Słowa, a każdy uczony w Piśmie stający się uczniem Królestwa Niebios winien być podobny do zarządcy gospodarstwa, który ze swego skarbca wydobywa nie tylko rzeczy nowe, lecz również te dawniejsze .

53Gdy Jezus zakończył to nauczanie, wyruszył w dalszą drogę.

54?

56

. nie mieszkają tu pośród nas? Skąd więc to wszystko wzięło się w Nim?!

57 co do Jego osoby. Jezus zaś tak to skomentował:

— Nigdzie prorok nie jest bardziej lekceważony niż w swej ojczyźnie i we własnym domu.

58 z powodu ich niedowiarstwa.