1 , po naradzie z przywódcami ludu i uczonymi w Piśmie, arcykapłani i cały Sanhedryn kazali związać Jezusa i poprowadzili Go do Piłata.
2Kiedy Piłat rozpoczął przesłuchanie, zapytał z sarkazmem:
— A więc jesteś „królem żydowskim”?
W odpowiedzi Jezus spytał:
— Czy takie jest twoje przekonanie? .
3Tymczasem arcykapłani oskarżali Jezusa w wielu sprawach.
4Piłat więc ponownie zwrócił się do Jezusa:
— Dlaczego nic nie mówisz? Chyba słyszysz, o co cię oskarżają?
5 , aresztowanego razem z innymi powstańcami w czasie rozruchów, podczas których doszło do zabójstwa.
8Tymczasem tłum zebrany przed siedzibą namiestnika zaczął się domagać od Piłata, by uczynił dla nich to, co zwykle.
9Wówczas Piłat zapytał:
— Czy chcecie, bym uwolnił wam „króla żydowskiego”?
10 .
11 i skazał na ukrzyżowanie.
Męka, śmierć i pogrzeb Jezusa(Mt 27,27‐61; Łk 23,26‐56; J 19,1‐42)16
, gdzie zebrała się reszta kohorty.
17Po ubiczowaniu ubrali Go w szkarłatny płaszcz, z cierni upletli kolczastą koronę, wcisnęli Mu ją na głowę
18i zaczęli z Niego szydzić:
— Bądź pozdrowiony, „królu żydowski”!.
19Bili Go trzcinowymi rózgami po głowie, pluli na Niego i, błaznując, przyklękali, niby to oddając Mu królewskie honory.
20Gdy te drwiny znudziły się im, zerwali z Jezusa purpurowy płaszcz i oddali Mu Jego szaty.
Potem wyprowadzili Go na ukrzyżowanie.
21Po drodze przymusili pewnego człowieka wracającego z pracy w polu, niejakiego Szymona z Cyreny, ojca Aleksandra i Rufusa, aby poniósł belkę krzyżową za Jezusa.
22W ten sposób doprowadzili Jezusa na miejsce zwane Golgota
, co znaczy „Miejsce Czaszki”.
23. On jednak odmówił wypicia.
24 rozstrzygając, co który ma wziąć.
25.
26Tytuł winy, jaki przy Nim powieszono, brzmiał: „Król Żydowski”.
27 .
29 .
31W podobny sposób szydzili również arcykapłani wraz z uczonymi w Piśmie, mówiąc:
— Innych ratował, lecz siebie nie potrafi!
32, ten „król Izraela” zejdzie teraz z krzyża, abyśmy mogli to zobaczyć i mu uwierzyć!
Tak samo urągali Mu bandyci ukrzyżowani wraz z Nim.
33 , całą Ziemię ogarnęła ciemność, która trwała blisko trzy godziny.
34 Jezus donośnie zawołał:
— Eli, Eli, lema sabachtani?! — co znaczy: „Boże mój, Boże mój! Czemuś się oddalił?!”.
35Stojący tam ludzie, słysząc Jego głos, mówili:
— Chyba woła Eliasza!
36 . Nadział ją na pręt spleciony z trzciny i podsunął Jezusowi do zgaszenia pragnienia, mówiąc:
— Poczekajmy i zobaczmy, czy przyjdzie Eliasz, by zdjąć go z krzyża!
37Zaś Jezus po raz drugi zawołał donośnym głosem i wydał ostatnie tchnienie.
38 oddzielała miejsce święte od najświętszego, rozdarła się na dwoje – od góry do dołu!
39Gdy centurion stojący przy Jezusie ujrzał, w jaki sposób oddał On ostatnie tchnienie, powiedział:
— Ten człowiek naprawdę musiał być Bożym synem!
40 , Maria – matka Jakuba zwanego Małym, oraz Józefa, a także Salome.
41One to, usługując Jezusowi, towarzyszyły Mu od czasów Jego działalności w Galilei. Poza nimi było także wiele innych, które, idąc za Nim, przybyły do Jerozolimy.
42 zaczęła narastać,
43, znamienity członek Najwyższej Rady Żydowskiej, który wyczekiwał Bożego Królestwa. Ten śmiało udał się do Piłata i poprosił go o ciało Jezusa.
44Piłat zdziwił się, słysząc, że Jezus już umarł. Z tego powodu przywołał centuriona, by spytać, jak dawno się to stało.
45Gdy tylko otrzymał potwierdzenie, nakazał wydać Józefowi zwłoki Jezusa.
46 i Maria, matka Józefa, poszły za nim, by się dowiedzieć, gdzie złożono ciało Jezusa.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
