Łukasza 9 - Good News About The Rescue In Christ. New Dynamic Translation of New Testament(NT NPD)

Szkolenie Dwunastu(Mt 10,5‐15; Mt 14,13‐21; Mk 6,7‐13; Mk 6,30‐44; J 6,1‐13)

1 chorób.

2Następnie wysłał ich, by głosili Królestwo Boże i ratowali słabych.

3.

6Wyruszyli więc i chodzili od wsi do wsi, wszędzie głosząc Dobrą Wiadomość o Bożym Królestwie i lecząc ludzi.

7 i nie dawały mu spokoju, gdyż wielu twierdziło, że to Jan zwany Chrzcicielem powstał z martwych.

8. Kim więc jest ten, o którym docierają do mnie takie słuchy?”. I bardzo pragnął zobaczyć Jezusa.

10 wrócili do Jezusa i zdali Mu relację z tego, czego dokonali. Wtedy zabrał ich ze sobą na pustkowie w okolicach miasta zwanego Betsaidą.

11Jednak tłumy dość szybko dowiedziały się, gdzie poszedł, i ruszyły za Nim. On zaś życzliwie przyjął ich wszystkich i dalej nauczał o Bożym Królestwie. Uzdrawiał także wszystkich, którzy potrzebowali uleczenia.

12Gdy dzień zaczął się skłaniać ku zachodowi, jacyś uczniowie z grona Dwunastu podeszli do Jezusa i powiedzieli:

— Może byś kazał temu tłumowi rozejść się już, aby ludzie jeszcze przed zmrokiem zdążyli dojść do jakichś gospodarstw, by znaleźć tam jedzenie i spoczynek. Jesteśmy przecież na zupełnym pustkowiu.

13Lecz Jezus tak odrzekł:

— Raczej wy ich nakarmcie !

Wtedy oni z niedowierzaniem odparli:

— Co? Przecież mamy nie więcej niż pięć chlebów i dwie ryby! Czy naprawdę chcesz, abyśmy teraz poszli zakupić żywność dla całego tego tłumu?

14A było tam około pięciu tysięcy mężczyzn.

Wtedy Jezus rzekł do uczniów:

— Usadźcie ich grupami, mniej więcej po pięćdziesięciu!

15Gdy to uczynili,

16Jezus wziął owe pięć chlebów oraz dwie ryby i, wznosząc wzrok ku Niebiosom, pobłogosławił je, porozrywał na kawałki i podał swym uczniom, by rozdali tłumowi.

17

19

Piotr, wyrywając się przed innych, powiedział:

— Jesteś Bożym Mesjaszem!

21 .

Pierwsza zapowiedź odkupieńczej ofiary Jezusa i Jego zmartwychwstania(Mt 16,20‐28; Mk 8,30‐9,1)

22 pełnienia woli Bożej, pójdzie moimi śladami.

24, jednak ten, kto z mojego powodu zrezygnuje z zabezpieczania sobie komfortu tego życia

, uratuje swą duszę.

25Jaką bowiem korzyść przyniesie człowiekowi posiadanie wszystkiego, co oferuje świat, jeśli zatraci swą duszę?

26Szkolenie uczniów do pełnienia służby w pokorze(Mt 17,1‐18; Mt 17,22‐23; Mt 18,1‐5; Mk 9,2‐40)

28 – powiedział do Jezusa:

— Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy! Zaraz postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza.

34

!

36 zawładnął jego ciałem i często, zupełnie znienacka, obezwładnia go! Mój syn wtedy krzyczy i tarza się z pianą na ustach! Dopiero gdy ten duch wymęczy go zupełnie, opuszcza go na jakiś czas. Później jednak wraca i znów tłucze nim dalej!

40Prosiłem Twoich uczniów, by go wyrzucili, lecz nie byli w stanie tego uczynić.

41 waszą niewiarę?

Zaś do błagającego człowieka powiedział:

— Przyprowadź tu swego syna!

42 , Ja – Syn człowieczy – zostanę przez nich wydany w ręce ludzi, którzy mnie ukrzyżują!

45 .

47

49 ? Korzystając więc z tego przywileju, gdy spotkaliśmy człowieka, który, powołując się na Ciebie, wyrzucał demony, zabroniliśmy mu tego, ponieważ nie należał do naszej grupy.

50 Początek drogi do Jerozolimy

51 z tego świata był już blisko, Jezus zdecydował, iż uda się do Jerozolimy.

52, by ruszyli przodem i przygotowali Mu odpoczynek w jednej ze wsi samarytańskich.

53, gdyż zorientowali się, iż zmierza do Jerozolimy.

54 – aby ogień z Niebios spadł na nich i ich pochłonął?

55Jezus ze smutkiem spojrzał na uczniów i upomniał ich:

— Nawet nie zdajecie sobie sprawy z tego, jakiego ducha myślenie teraz prezentujecie

!

56I poszli do innej wsi.

Dylematy ludzi wzywanych przez Chrystusa(Mt 8,19‐22)

57Pewnego dnia, gdy byli w drodze, ktoś złożył Jezusowi deklarację:

— Chciałbym Ci towarzyszyć wszędzie, gdzie tylko pójdziesz.

58Lecz Jezus tak mu odparł:

— Przyjacielu, czy przemyślałeś koszt takiej decyzji ? Lisy bowiem mają swe nory, a ptaki swoje gniazda, lecz ja, jako człowiek , nie mam na Ziemi własnego miejsca.

59

Ten zaś odparł:

— PANIE, daj mi czas do chwili, aż ojciec mój zestarzeje się i umrze, a wówczas chętnie pójdę za Tobą.

60

61Jeszcze inny człowiek, słysząc wezwanie Jezusa, tak powiedział:

— PANIE, dobrze, pójdę za Tobą, lecz pozwól, że najpierw pożegnam się z rodziną i z przyjaciółmi.

62

Blog
About Us
Message
Site Map

Who We AreWhat We EelieveWhat We Do

Terms of UsePrivacy Notice

2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.

Home
Gospel
Question
Blog
Help