1By die riviere van Babel,
daar het ons gesit, en ons trane het gevloei
as ons aan Sion dink.
2Aan die wilgerbome in daardie land
het ons ons liere opgehang
3toe dié wat vir ons gevange weggevoer het,
ons gevra het om 'n lied te sing,
toe dié wat vir ons leed aangedoen het,
van ons vrolikheid wou hê:
“Sing vir ons 'n lied oor Sion!”
4Hoe kan ons die lied van die Here sing
in 'n vreemde land?
5As ek jou sou vergeet, Jerusalem,
mag my regterhand dan verlam raak.
6Mag my tong aan my verhemelte vaskleef
as ek aan jou nie dink nie,
as Jerusalem nie my grootste vreugde bly nie.
7Onthou die Edomiete, Here,
die dag toe Jerusalem ingeneem is,
hoe hulle aangehou het met sê:
“Breek af, breek af die stad
tot op sy fondamente!”
8Dat jy verwoes sal word, Babel, is seker.
Gelukkig is die man wat jou terugbetaal
vir wat jy ons aangedoen het!
9Gelukkig is hy wat jou babatjies gryp
en teen 'n klip verbrysel.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
