Eseia 53 - Welsh Psalms 1-20 and selection of Ruth and Isaiah 1830-35 (Ioan Tegid)

ISAIAH, Pen. LIII.

1Pwy á gredodd ein hymadrawdd;

Ac i bwy y datguddiwyd braich Iehofah?

2Canys tyfodd megis y blaguryn yn ei wydd ef;

Ac megis y gwreiddyn o dir sychedig:

Heb bryd ac heb degwch iddo: a phan y gwelom ef,

Nid oes olygiad, màl y dymunem ef.

3Bu efe yn ddirmyg a diystyraf o wyr;

Gwr y gofidion ac hynod drwy flinder;

Ac megis yn cuddio ei wyneb rhagom:

Dirmyg oedd, ac ni wnaethom gyfrif o honaw.

4Diau ein gwendidau ni á gymerodd efe arno;

Ac ein gofidion ni, dygodd hwynt:

Etto cyfrifasom ni ef wedi ei archolli;

Gwedi ei daraw gan Dduw, ac ei gystuddiaw.

5Ond efe á wanwyd am ein troseddau ni;

Ac á friwwyd am ein camweddau ni:

Y gosb er ein heddwch ni fu arno ef;

A thrwy ei gleisiau ef y daeth iachâad i ni.

6Nyni oll fàl defaid á grwydrasom;

Troisom àr neilltu, pawb i’w ffordd ei hun;

Ac Iehofah á wnaeth i ddisgyn arno ef ein camweddau ni oll:

7Mynid tâl; ac yntau á ddaeth yn atebawl, ac nid agorodd ei enau;

Màl yr oen á arweinir i’r lladdfa,

Ac fàl dafad o flaen ei chneifiwr yn fud;

Efelly nid agorodd yntau ei enau.

8Trwy farn orthrymus y cymerwyd ef ymaith;

Ac am ei fuchedd, pwy á draethai?

Canys torwyd ef ymaith o dir y byw;

Am drosedd fy mhobl y bu y dyrnawd arno ef.

9Er y trefnid ei feddrawd gyda drygionusion,

Etto gyda chyfoethogion yr oedd yn ei farwolaeth,

Am na wnaethai gam,

Ac nad oedd twyll yn ei enau.

10Ond mynai Iehofah ei friwaw ef: parai ei ofidiaw

Os gosoda efe ei enaid yn bech-aberth,

Efe á wela had; estyna ddyddiau;

Ac ewyllys Iehofah á lwydda yn ei law.

11O lafur ei enaid y gwela efe ac y boddlonir:

Trwy ei wybodaeth y cyfiawnha fy ngwas cyfiawn laweroedd;

Canys eu camweddau hwynt efe a ddyga.

12Am hyny dosparthaf iddo laweroedd;

A chedeirn yn anrhaith á ddospartba efe;

Am iddo dywalltu ei enaid i farwolaeth;

Ac efe á gyfrifwyd gyda throseddwyr;

Ac á ddygodd bechodau llaweroedd;

Ac á eiriolodd dros y troseddwyr.