1Canaf, yr awr hon, i fy Anwylyd,
Ganiad fy Anwylyd am ei winllan.
Gwinllan oedd i fy Anwylyd
Mewn bryn tra ffrwythlawn.
2Palai hi, a digaregai hi,
A phlanai hi âg y winwydden oreu,
Ac adeiladai dŵr yn ei chanol hi,
A thrychai winwryf ynddi:
Ac efe a ddisgwyliai iddi ddwyn grawn gwin,
Ond hi a ddygodd rawn gwenwynig.
3Ac yr awr hon, trigolion Ierusalem, a gwyr Iudah,
Barnwch, atolwg, rhyngof fi a fy ngwinllan!
4Pa beth oedd i ei wneuthur ychwaneg i fy ngwinllan,
Nog a wneuthym iddi?
O herwydd paham dysgwyliwn iddi ddwyn grawn gwin,
Ond hi a ddygodd rawn gwenwynig.
5Ac yr awr hon hysbysaf ichwi
Yr hyn a wnaf i fy ngwinllan:
Tynu ymaith ei chae, a bydd yn borfa;
Drylliaw ei magwyr, a bydd yn sathrfa;
6Gosodaf hi hefyd yn ddifrawd:
Nid ysgythrir hi, ac nis ceibir,
A thyfa i fynu yn fieri a drain;
Ac idd y cymylau y gorchymynaf
Na wlawiont wlaw arni.
7Canys gwinllan Iehofah y lluoedd yw tŷ Israel,
A gwyr Iudah planigyn ei hyfrydwch.
Ac efe a ddisgwyliai am farn, ac wele gyflafan;
Am gyfiawnder, ac wele waedd.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
