Salmau 17 - Welsh Psalms 1-20 and selection of Ruth and Isaiah 1830-35 (Ioan Tegid)

Salm XVII.Gweddi: eiddo Dafydd.

1Gwrando, Iehova, “fy” nghyfiawnder, ystyria fy ngwaedd;

Erglyw fy ngweddi o wefusau didwyll.

2Deled fy marn oddi ger dy fron,

Edryched dy lygaid ar unionderau.

3Fy nghalon a brofaist, a arolygaist yn y nos;

Chwiliaist fi; ni chei ddim: bwriedais,

4Na throseddai fy ngenau o herwydd gweithredoedd dyn;

Trwy air dy wefusau y cedwais rhag llwybrau’r yspeilydd.

5Cynnal fy ngherddediad yn dy rodfeydd,

Fel na lithro fy nghamrau.

6Mi a alwaf arnat, canys atebi fi, O Dduw;

Gogwydda dy glust ataf, gwrando fy ymadrodd.

7Mawryga dy drugareddau, yr hwn a achubi ymddiriedwyr

Rhag gwrthwynebwyr dy ddeheulaw.

8Cadw fi fel canwyll llygad;

Tan gysgod dy adenydd cuddia fi

9Rhag wyneb yr annuwiolion a’m hanrheithiant, —

Fy ngelynion, a’m cylchynant am “fy” mywyd.

10Cauir hwynt “yn” eu brasder;

Llefarant “â” ’u genau yn rhodresgar.

11Arwain ni yn awr; — amgylchant ni;

Gosodant eu llygaid ar ogwydd tua’r ddaear.

12Eu dull “sydd” fel llew a lewyga am ysglyfaeth,

Neu fel cenaw a eistedd mewn dirgel fanau.

13Cyfod, Iehova, rhagflaena ei wyneb, darostwng ef;

Gwared “â” ’th gleddyf fy enaid rhag yr annuwiol,

14“A” ’th law, Iehova, rhag dynion — rhag dynion y byd:

Eu rhan “sydd” yn y bywyd “hwn” ac yn dy drysorau;

Llenwi eu bol, digonir hwynt â meibion;

A gadawant eu gweddill i’w plant. —

15Myfi mewn cyfiawnder a gaf weled dy wyneb;

Digonir fi, pan ddihunwyf, â’th ddelw.