Eseia 14 - Welsh Psalms 1-20 and selection of Ruth and Isaiah 1830-35 (Ioan Tegid)

5 Jehofah a ddrylliodd ffon yr anwiriaid,

Gwialen y gorthrymwyr,

6Yr hon a darawodd y bobloedd mewn digllonedd,

Gydâg ergydion gwastadol;

A lywodraethai y Cenhedloedd mewn llidiogrwydd,

Gydâ gorthrymder heb attalfa.

7Yr holl ddaear sydd mewn gorphwysfa, y mae yn llonydd,

Torrasant allan mewn bloedd orfoleddus:

8Y ffynnidwydd hefyd a lawenhasant yn dy erbyn,

A chedrwydd Libanus, gan ddywedyd:

Er pan orweddaist

Nid esgynnodd cymynydd i’n herbyn.

9Hades oddi tanodd a gynhyrfodd o’th achos,

I gyfarfod â thi wrth dy ddyfodiad:

Hi a gyfododd i ti gysgodau (ysprydion) holl dywysogion y ddaear:

Cyfododd o’u gorseddfaoedd holl frenhinoedd y Cenhedloedd.

10Y rhai hynny oll a lefarant, ac a ddywedant wrthyt:

A wanhawyd tithau fel ninnau?

A ddaethost ti yn gyffelyb i ni?

11Disgynwyd dy falchder i Hades,

A thrwst dy nablau:

Danat y pryf sydd daenedig,

A’r pryf ydyw dy orchudd.

12Pa fodd y syrthiaist o’r nefoedd,

O Lusiffer, mab y bore!

Wedi dy dorri i’r ddaear,

Ti yr hwn a orfoleddaist ar y Cenhedloedd!

13Canys ti a ddywedaist yn dy galon,

Mi a ddringaf i’r nefoedd,

Oddi ar ser Duw y dyrchafaf fy ngorseddfa;

A mi a eisteddaf ar fynydd y gynnulleidfa, yng ngororau pellaf y Gogledd:

14Esgynnaf yn uwch nag uchelion y cwmmwl;

Tebyg fyddaf i’r Goruchaf.

15Er hynny i Hades y’th ddisgynnir,

I ddyfnderau iselaf y ffos.

16Y rhai a’th welant di a edrychant yn graff arnat;

Ac a ystyriant o’th blegid di:

Ai dyma y gwr a wnaeth i’r ddaear grynu?

A gynhyrfodd deyrnasoedd?

17A wnaeth y byd fel anialwch,

Ac a ddinystriodd ei ddinasoedd?

Yr hwn ni ollyngai ei garcharorion yn rhyddion tu ag adref?

18Holl frenhinoedd y Cenhedloedd, yr oll o honynt,

A orweddant mewn gogoniant, bob un yn dŷ ei hun:

19Eithr ti a fwriwyd allan, wedi dy amddifadu o’th fedd,

Fel cangen ffiaidd. …