Salmau 116 - Welsh Selection of Psalms by Lewis Valentine 1936

SALM CXVITALU ADDUNEDAU.‘Haleliwia’.

1Caraf Iehofa canys gwrandawodd

Ar lef fy ymbiliau.

2Yn wir, gostyngodd Ei glust ataf,

Am hynny galwaf ar enw Iehofa.

3Maglau angau oedd o’m cwmpas,

Daliodd cyfyngderau Annwn fi,

Ing a blinder a’m daliodd.

4Yna gelwais ar enw Iehofa,

“Atolwg, Iehofa, gwared fi”.

5Graslawn a chyfiawn yw Iehofa,

A thosturiol yw ein Duw ni.

6Ceidwad y diniwed yw Iehofa;

Nychais, ond gwaredodd fi.

7O fy enaid, tro i’th unig orffwysfa,

Canys deliodd Iehofa yn hael â thi.

8Gwaredaist fy mywyd rhag angau,

Fy llygaid rhag dagrau,

A’m traed rhag llithro.

9Rhodiaf o flaen Iehofa,

Yn nhir y byw.

10Ni phallodd fy ffydd, er dywedyd ohonof,

“Cystuddiwyd fi’n dost”;

11Ac er meddwl ohonof yn fy mraw,

“Nid oes goel i’w roi ar undyn”.

12Beth a dalaf i Iehofa

Am Ei haelioni mawr i mi?

13Codaf gwpan iechydwriaeth,

A galwaf ar enw Iehofa.

14Talaf fy addunedau i Iehofa,

Yng ngŵydd yr holl bobl.

15Gwerthfawr yng ngolwg Iehofa

Yw marwolaeth Ei anwyliaid ffyddlon.

16O Iehofa, Dy was ydwyf yn wir,

Dy was Di, a mab Dy lawforwyn.

Datodaist fy rhwymau.

17Aberthaf i Ti aberth diolch,

A galwaf ar enw Iehofa.

18Talaf fy addunedau i Iehofa,

Yng ngŵydd yr holl bobl,

19Yng nghynteddau tŷ Iehofa,

Yn dy ganol di, O Ieriwsalem.

Haleliwia.

salm cxvi

Yn y cyfieithiad Groeg rhennir y Salm hon yn ddiangen yn ddwy. Ni wyddys ddim am ei hawdur, ond dengys ddibynnu helaeth ar Salmau eraill. Cydnebydd ddaioni yr Arglwydd yn ei wared o ryw afiechyd blin a fu bron yn angau iddo, a dengys ei ddiolchgarwch trwy addunedu iddo. Dylid dodi’r ‘Haleliwia’ sy’n diweddu Salm 115 ar ddechrau hon.

Nodiadau

1, 2. Bu raid newid ychydig ar y testun i sicrhau’r darlleniad hwn. Sylwer mor aml y digwydd y byrdwn “Am hynny y galwaf ar enw Iehofa” yn y Salm.

3, 4, Gwêl Salm 18:4. Pa afiechyd neu berygl oedd hwn, yr oedd bron a bod yn angau iddo? Y mae’r ‘galw ar enw Iehofa’ yn gyfystyr â’i addoli.

5—7. “Ceidwad y diniwed”, — un o eiriau mawr y Llên Doethineb ydyw’r gair a gyfieithir yma yn “diniwed”, a defnyddir ef yma mewn ystyr dda, sef am un diddichell a di-feddwl-drwg, ac oherwydd hynny yn hawdd i’w hudo ar gyfeiliorn. Gorffwysfa y Salmydd yn 7 ydyw Iehofa Ei hun.

8—9. Oherwydd trugaredd yr Arglwydd ‘tir y byw’ yw ei ran, ac nid y fro farwol fud, Sheol. Gweddus felly ydyw iddo rodio o flaen yr Arglwydd gan ryngu Ei fodd.

10, 11. Rhan o ofidiau y Salmydd a edrydd ei brofiad personol yma ydoedd enllibwyr celwyddog o’i gwmpas. Nid cyhoeddi pob dyn yn gelwyddog a wna, ond cyhoeddi nad oes neb o’i gwmpas y gellid ymddiried ynddo.

12—14. Codi cwpan iechydwriaeth ydyw offrymu diod-offrwm i’r Arglwydd am Ei waredigaethau, a hynny ar goedd ac nid yn gudd.

15—16. Nid peth dibwys yng ngolwg yr Arglwydd ydyw marwolaeth Ei ‘saint’, sef ei bobl ffyddlon ac annwyl, y mae’r ddeubeth yn y gair. Y mae’n werthfawr ac ni chaiff ddigwydd iddynt ar chwarae bach. Onid hir ddyddiau oedd un o fendithion mawr ffyddlondeb i Iehofa yn nhyb yr Iddew?

Pynciau i’w Trafod:

1. A oes gennych chwi brofiad o waredigaeth fawr fel sydd gan y Salmydd hwn?

2. A oes gwerth mewn addunedu? A ydych yn cymeradwyo arferiad y Catholigion yn addunedu cyflawni rhyw wasanaeth neu gyflwyno rhyw rodd i’w heglwys o gael rhyw fendith arbennig?

A ydych chwi wedi cadw eich addunedau?

3. A ydyw marwolaeth y saint o bwys i Dduw? A ydyw hir-ddyddiau yn arwydd o ffafr Duw?