Psalmy 92 - Biblia Gdańska(PBG)

1Psalm a pieśń na dzień sobotni.

2Dobra rzecz jest wysławiać Pana, a śpiewać imieniowi twemu, o Najwyższy.

3Opowiadać z poranku miłosierdzie twoje, i prawdę twoję na każdą noc,

4Na instrumencie o dziesięciu strunach, na lutni, i na harfie z śpiewaniem.

5Albowiemeś mię rozweselił, Panie! sprawami twemi; o sprawach rąk twoich śpiewać będę.

6O jako wielmożne są sprawy twoje, Panie! bardzo głębokie są myśli twoje.

7Człowiek bydlęcy nie zna, a głupi nie zrozumiewa tego,

8Iż wyrastają niezbożnicy jako ziele, a kwitną wszyscy, którzy czynią nieprawość, aby byli wykorzenieni aż na wieki;

9Ale ty, o Najwyższy! jesteś Panem na wieki.

10Albowiem, oto nieprzyjaciele twoi, Panie! albowiem oto nieprzyjaciele twoi zginą; rozproszeni będą wszyscy, którzy czynią nieprawość.

11Ale róg mój wywyższysz jako jednorożców; pokropiony będę olejkiem świeżym.

12I ujrzy oko moje nieszczęście tych, co na mię czyhają; o złośnikach, którzy powstawają przeciwko mnie, usłyszą uszy moje.

13Sprawiedliwy jako palma zakwitnie, jako cedra na Libanie rozmnoży się.

14Wszczepieni w domu Pańskim, w sieniach Boga naszego zakwitną.

15Nawet i w sędziwości przyniosą owoc, czerstwymi i zielonymi będą; Aby to opowiadano, że uprzejmym jest Pan, skała moja, a że w nim nie masz żadnej nieprawości.