Księga Psalmów 92 - Nowa Biblia Gdańska(NBG)

1 Psalm; pieśń na dzień szabatu.

2 Miło jest chwalić WIEKUISTEGO i sławić Twoje Imię, o Najwyższy.

3 Z rana opiewać Twoje miłosierdzie, a po nocach Twą niezawodność;

4 na dziesięciostrunnej lutni, na lirze oraz przy dźwięku cytry.

5 Ponieważ uratowałeś mnie, WIEKUISTY, Twoimi czynami; o dziełach Twoich rąk będę śpiewał.

6 Jak wzniosłe są Twoje dzieła, WIEKUISTY, i niezmiernie głębokie Twe zamysły.

7 Człowiek jest nierozumny – więc tego nie odgadnie; ograniczony – więc tego nie dociecze.

8 Jeśli jak trawa rozrastają się niegodziwi i rozkwitają wszyscy złoczyńcy, to po to, by byli zatraceni na wieki.

9 A Ty, WIEKUISTY, jesteś wzniosły na wieki.

10 Bo oto Twoi wrogowie, WIEKUISTY, bo oto Twoi wrogowie zginą; wszyscy złoczyńcy będą rozproszeni.

11 Ale mój róg wzniosłeś – niby bawoli; namaszczony jestem zieloną oliwą.

12 Moje oko napawa się moimi prześladowcami; moje ucho usłyszy o złoczyńcach, którzy powstali przeciw mnie.

13 Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, wystrzeli jak cedr Libanu.

14 Ci, zaszczepieni w domu WIEKUISTEGO, zakwitną na dziedzińcach prawdziwego Boga.

15 Nawet w starości pokryją się owocem, będą pełni soków i zieleni.

16 By opowiadać, że WIEKUISTY, ma Opoka, jest sprawiedliwym Bogiem i nie ma w Nim niesprawiedliwości.