Przysłów 7 - Updated Gdansk Bible(polUBG)

1Synu mój, strzeż moich słów i przechowuj u siebie moje przykazania.

2Strzeż moich przykazań, a będziesz żył; strzeż mojego prawa jak źrenicy swych oczu.

3Przywiąż je do swoich palców, wypisz je na tablicy twego serca.

4Mów do mądrości: Jesteś moją siostrą, a roztropność nazywaj przyjaciółką;

5Aby cię strzegły przed cudzą żoną i przed obcą, która mówi gładkie słowa.

6Bo z okna swego domu wyglądałem przez kratę;

7I zobaczyłem wśród prostych, zauważyłem wśród chłopców nierozumnego młodzieńca;

8Który przechodził ulicą blisko jej narożnika, idąc drogą do jej domu.

9O zmierzchu, pod wieczór, w ciemności nocnej i w mroku.

10A oto spotkała go kobieta w stroju nierządnicy, chytrego serca;

11Wrzaskliwa i nieopanowana, której nogi nie mogą pozostać w domu:

12Raz na dworze, raz na ulicach i czyha na każdym rogu.

13Chwyciła go i pocałowała, z bezczelną miną powiedziała do niego:

14U mnie są ofiary pojednawcze; spełniłam dzisiaj swoje śluby.

15Dlatego wyszłam ci naprzeciw, szukałam pilnie twojej twarzy i znalazłam cię.

16Obiłam kobiercami swoje łoże, przystrojone rzeźbieniem i prześcieradłami z Egiptu.

17Skropiłam swoje posłanie mirrą, aloesem i cynamonem.

18Chodź, upójmy się miłością aż do rana, nacieszmy się miłością.

19Bo mojego męża nie ma w domu; pojechał w daleką drogę.

20Wziął ze sobą worek pieniędzy; umówionego dnia wróci do domu.

21Nakłoniła go mnóstwem swoich słów i zniewoliła go pochlebstwem swoich warg.

22Wnet poszedł za nią jak wół prowadzony na rzeź i jak głupi na karę pęt.

23Aż strzała przebije mu wątrobę; spieszy jak ptak w sidła, nie wiedząc, że chodzi o jego życie.

24Więc teraz słuchajcie mnie, synowie, i zważajcie na słowa moich ust.

25Niech twoje serce nie zbacza na jej drogi i nie tułaj się po jej ścieżkach.

26Bo wielu zranionych strąciła i wielu mocarzy pozabijała.

27Jej dom jest drogą do piekła, która wiedzie do komnat śmierci.